No ano 1467, `por primeira vez, unha gran revolta enmarcada na crise do feudalismo se estaba gestando en unha Galicia profundamente rural. Un acumulado de agravios que tiñan postrado ao campesinado, se transformou nunha insurrección en toda regla coa aportación adicional en forma de axuda cómplice, duhna emerxente burguesía urbana que se solapaba a xustificada reacción do permanentemente expoliado campesiñado. A sociedade galega tardomedieval, estaba chea das inxusticias cometidas pola aristocracia.
Os Irmandiños tomaron o goberno de Galicia entre 1467 y 1469. E a única vez na historia neste rincón máxico de España lleno de leyendas e oríxenes, en que a xente común es realmente protagonista dun acontecemiento victorioso. Estos extraordinarios sucesos han pasado desapercibidos ante a enorme marea de datos históricos de aparente mayor trascendencia, pero no seu tempo deron unha enorme dignidad a un pobo case sempre olvidado polo poder central e con frecuencia abandonado a sua sorte. O eco da revuelta Irmandiña expresa de algunha maneira a crise do mundo medieval e en certa medida, o orixe da modernidade.
No hay comentarios:
Publicar un comentario